اي فرزند آدم!هر كس حريص بر دنيا باشد،جز دوري از خدا چيزي در دنيا،و سختي و بيچارگي در آخرت نصيبش نگردد.و خدا در قلبش همّ و غمّي پايدار قرار دهد كه هرگز تمام نشود و فقري كه هرگز به بي نيازي نرسد و او را به آمال و آرزوهايي مبتلا مي كند كه هرگز به آنها دست نيابد.

اي فرزند آدم!هر روز كه بر تو مي گذرد قدري از عمرت را كوتاه مي كند اما تو نمي داني.و هر روز،رزق و روزي تو از جانب من بر تو نازل مي گردد اما تو آن را سپاس نمي كني.نه به روزي اندك قانعي نه به روزي زياد سير گردي.

اي فرزند آدم!هرگز روزي جديد بر تو طلوع نمي كند مگر اينكه رزقي جديد از سوي من براي تو آورده مي شود و شبي نيست مگر اينكه ملائكه من اعمال قبيحي را از سوي تو به نزد من آورند،روزي مرا مي خوري و مرا معصيت مي كني با اين حال به پيشگاه من دعا مي كني و من تو را اجابت مي كنم،همواره خير من بر تو فرود مي آيد و در عوض،شر تو به سوي من بالا مي آيد.

پس من چه مولاي خوبي هستم و تو چه بنده بدي هستي و با اين حال باز از من خواهش مي كني و من به تو عطا مي كنم و بدي هايت را مي پوشانم.