تمام كارخانجات  دنيا براي توليدات خود دفترچه راهنما تهيه در كنار محصولات به مشتريان ارائه مي دهند.اين دفترچه ها مشتريان را راهنمايي مي كند كه چگونه از كالا بهره مند شوند.
نويسنده اين دفترچه ها كيست؟آيا جز طراح و سازنده،فرد ديگري صلاحيت نوشتن آن را دارد؟هرگز!
ما نيز سازنده و آفريدگار داريم كه براي راهنمايي ما،دفترچه اي به نام قرآن نازل كرده است  و ديگري حق قانون گزاري بر خلاف آن ندارد،زيرا فقط سازنده مي داند كه چه ساخته و تنها اوست كه به تمام زوايا و ابعاد محصول خود آگاه است و راه بهره گيري صحيح و آفات و موانع رشد آن را مي داند:«ألا يَعلم مَن خَلق و هو اللّطيفُ الخَبير.»^١
كساني كه به جاي قانون خداوند به سراغ قوانين بشري مي روند مانند كساني هستند كه دفترچه راهنماي سازنده را كنار گذاشته و از ديگران نحوه استفاده از آن را مطالبه مي كنند.

پی نوشتها:

١=سوره ملک،آیه ١٤

اولاً اينكه قرآن مي فرمايد«:انّما يَتقبّل الله من المتّقين»¹،تقوا درجاتي دارد.به همين دليل كلمه(أتقي)يعني با تقواتر،در قرآن آمده است«:بيگمان گرامي ترين شما در نزد خداوند پرهيزگارترين شماست»² و اكثر افراد عادي و خلافكار هم مرحله اي از تقوي را دارا مي باشند وگرنه هيچ كار خيري انجام نمي دانند و از هيچ گناهي دست برنمي داشتند.
ثانيا اگر گفتند دولت فقط فارغ التحصيلان دانشگاه را مي پذيرد،مراد آن است كه شرط استخدام رسمي ،فارغ التحصيل دانشگاه بودن است،نه اينكه ديگران حق هيچ گونه كاري ندارند و يا اگر كاري انجام دهند،پاداششان ضايع مي شود.ثالثا پذيرش عمل نيز درجاتي دارد:قبول عادي،قبول شايسته،«بقبول حسن»³و قبول برتر كه در دعا مي خوانيم:«و تقبل باحسن قبولك»بنابراين،هر كس به مقدار تقوايي كه دارد كارش قبول مي شود.به همين دليل پاداش هاي قرآن نسبت به افراد و كارها و شرايط،متفاوت است:
بعضي از كارها پاداش دوبرابر دارد:«ضِعفَين»⁵
بعضي از كارها پاداش چندبرابر دارد:«أضعافا»⁶
بعضي كارها پاداش ده برابر دارد:«فله عَشرُ أمثالها»⁷
بعضي كارها پاداش هفتصد برابر دارد:«كمَثل حبه أنبَتَت سَبع سَنابِل في كل سُنبلَهٍ مِأهُ حَبه»⁸
بعضي كارها پاداشي دارد كه هيچ كس،جز چدا آن را نمي داند:«فلا تعلم نفس ما اخفي لهم»⁷و اين تفاوت ها براساس تفاوت نيت و نوع كار است.

پي نوشتها:

1=سوره مائده،آيه 27

2=سوره حجرات،آيه 13

3=سوره آل عمران،آيه 37

4=دعاي وداع با ماه رمضان

5=سوره بقره،آيه 265

6=سوره بقره،آيه 245

7=سوره انعام،آيه 160

8=سوره بقره،آيه 261

9=سوره سجده،آيه 17

خداوند متعال مي فرمايد:«من بر وحدانيتم شهادت مي دهم،به اينكه خدايي جر من نيست،يكتاي بي شريكم،و محمد(ص)بنده و فرستاده ي من است.
بدانيد كه هر كس راضي به قضاي من نباشد و بر بلاي من صبر نكند و نعمتهايم را شكر و سپاس نگويد و بر عطاي من قانع نگردد و خدايي جز مرا برگزيند،از زير آسمان من خارج شود.
و هر كس صبح كند و محزون از دنيا باشد[يعني براي دنيا و در طلب دنيا غصه بخورد]مانند كسي است كه صبح كرده و بر من غضبناك است.
و هر كس كه به خاطر مصيبتي كه بر او وارد شده به نزد غير من شكوه كند،همانا از من نزد او شكايت كرده.
و هر كس به طمع مال بر ثروتمندي وارد شود  به خاطر غنا و ثروتش بر او تواضع كند،يك سوم دينش را بر باد داده.
و هر كس به خاطر مرگِ كسي،به صورتش لطمه بزند،مثل كسي است كه نيزه اي برداشته و با من به جنگ و ستيز برخاسته است.
و هر كس چوبي سر قبر مرده اي بشكند مانند اين است كه كعبه مرا ويران كرده است[به اين معنا كه نشانه قبر را خراب كند،چون در زمان هاي گذشته به جاي سنگ از چوب براي علامت گذاري استفاده مي كردند و از بين بردن يا شكستن علامت قبر به معناي بي احترامي به مردگان بوده است.]
و هر كس ابائي نداشته باشد كه ازچه راهي چه روزي به دست آورد بخورد من نيز ابائي ندارم كه او را از چه دري وارد آتش گردانم.
و هر كس در حال تكميل و رشد دادن دين خود نباشد،همانا در كاستي و نقصان است و هر كس در كاستي و نقصان باشد مرگ براي او بهتر است.
و هر كس به علم و دانشي كه آموخته عمل كند من نيز بر عملش بيفزايم.»